Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków (Dz. U. poz. 1200, z późn. zm.), świadectwa sporządza się z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, w którym prowadzony jest centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków. Świadectwo energetyczne - kiedy obowiązkowe. Nowelizacja, która wdraża unijne przepisy, wprowadza m.in. obowiązek sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej budynków W menu Ustawienia – Opcje – Certyfikat należy podać dane do logowania na platformę Centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków. Wykonując obliczenia, w etapie Obliczenia cieplne – Strefy cieplne należy podać podział powierzchni o regulowanej temperaturze powietrza A f ( mieszkalna, niemieszkalna, inna, usługowa 31 centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków ust. 1 pkt 2. 2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań niezbędnych do kontroli, o której mowa w art. 62 kontrole obiektów budowlanych w czasie ich użytkowania ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy zmienianej w art. Rejestr nie pozwala jednak na pobranie i wydrukowanie świadectwa. W tym celu należy zgłosić się do osoby, która je sporządziła. Rozszerzenie obowiązku sporządzania świadectwa charakterystyki energetycznej mieszkań i budynków spowodowało, że coraz więcej firm udostępnia możliwość sporządzenia takiego świadectwa online. makna puisi surat dari ibu karya asrul sani. Warto wskazać kilka problemów dotyczących świeżo wprowadzonych przepisów, które w praktyce mogą istotnie utrudniać życie audytorom i certyfikatorom. Konieczne jest pilne doprecyzowanie lub wręcz poprawienie nowych uregulowań, co pozwoli na łatwiejsze funkcjonowanie w tej branży. Dla środowiska audytorów i certyfikatorów ostatnich kilkanaście miesięcy to okres dynamicznych zmian w przepisach. W czerwcu pojawiła się nowa metodologia sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej [1], a w sierpniu – ustawa o charakterystyce energetycznej [2], która z kolei wymusiła wprowadzenie rozporządzeń w zakresie metodologii sporządzania świadectw [3] oraz ich weryfikacji [4]. O wątpliwościach dotyczących samej ustawy pisałem w PI 1/2015 [5]. Wszystkie te zmiany spowodowały, iż od 18 kwietnia 2015 r. świadectwa charakterystyki energetycznej wykonujemy według nowych przepisów. Jedną z zasadniczych nowości jest likwidacja wzoru świadectwa charakterystyki energetycznej dla lokalu mieszkalnego. Obecnie mamy więc tylko dwa wzory świadectw: dla budynku (rys. 1) oraz dla części budynku (rys. 2). Po dokładnym przyjrzeniu się obu wzorom odnosi się wrażenie, że są niemal identyczne. Czy nie można było zatem załatwić sprawy za pomocą jednego wzoru? W marcu 2015 r. rozpoczął natomiast funkcjonowanie centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków ( w którym należy zarejestrować każde obecnie wykonane świadectwo charakterystyki energetycznej. Nie obyło się przy tym bez drobnej wpadki, gdyż początkowo wszyscy użytkownicy systemu mieli nieprawidłowe daty urodzenia, a system pozwalał na obejrzenie świadectwa charakterystyki innej osoby (ze wszystkimi danymi jej klienta!). Inne niedostatki tego systemu ujawniają się stopniowo w praktyce, o czym kilka słów poniżej. Wprowadzanie i korekta danych w rejestrze Na starcie centralny rejestr był oczywiście tylko pustą bazą. Osoby, które już znajdowały się w dotychczasowej bazie Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, dostały e-mail z linkiem do aktywowania konta w nowym rejestrze, pozostali musieli złożyć wniosek w tej sprawie. Obecnie w centralnym rejestrze (rys. 3, 4) znajdują się wykazy: osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej; osób uprawnionych do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; świadectw charakterystyki energetycznej; protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; budynków, których powierzchnia użytkowa zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej przekracza 250 m2 i w których dokonywana jest obsługa interesantów, zawierający informacje o charakterystyce energetycznej tych budynków oraz ich powierzchni. Rejestr sam nadaje numery kolejnym, dodawanym do niego świadectwom wg ustalonego schematu: SCHE/numer osoby uprawnionej w rejestrze/numer świadectwa w danym roku/ rok, np. w moim przypadku pierwsze świadectwo energetyczne zarejestrowane w bazie będzie miało numer: SCHE/254/1/2015. Wprowadzanie świadectw do systemu to jednak żmudna praca, gdyż do wypełnienia jest pięć zakładek z danymi. Realnie trzeba poświęcić od 0,5 do 1 godziny na wpisanie jednego świadectwa. Niestety, nikt nie pomyślał o automatyzacji tego procesu przy wykorzystaniu importu danych. Część danych, które należy wpisać, w mojej opinii jest zbyteczna, jak np. średnia sezonowa sprawność, która ma obejmować wszystkie systemy grzewcze zastosowane w budynku. Jeżeli ogrzewa się budynek pompą ciepła oraz kotłem gazowym, który włącza się podczas niskiej temperatury na zewnątrz, to podawanie wspólnej średniej sezonowej sprawności jest informacją całkowicie bezwartościową, zwłaszcza że osobno należy opisać w rejestrze oba źródła ciepła. I kolejny czasochłonny drobiazg: każde rejestrowane świadectwo musi być zaopatrzone w zdjęcie, które nie może „ważyć” więcej niż 20 kB. Trzeba więc trochę się pobawić w optymalizację fotki. Czy MIR nie mógł zastosować skryptu do automatycznej optymalizacji załączanych zdjęć?Niedociągnięciem wydaje się również brak automatycznego wyłapywania błędnych zapisów. System sprawdza tylko, czy podczas rejestracji wszystkie wymagane pola są wypełnione oraz nadaje numer świadectwa. Nie sprawdza natomiast, czy wpisywane dane liczbowe mają sens, a tutaj przecież łatwo o pomyłkę. Można np. zamiast U = 1,28 napisać 12,8 W/ m2 K) i system to przyjmie. Łatwo też wykonać czynność, której system nie przewiduje, bo nie ma blokady takich czynności. Po błędzie otrzymujemy komunikat: „Niemożliwa do wykonania akcja… Prosimy o kontakt z administratorem” (rys. 6), co może oznaczać rozpoczęcie procedury od nowa. Po zatwierdzeniu świadectwa jest ono dodawane do rejestru i w tym momencie może pojawić się kolejny problem. Nawet gdy zauważymy oczywisty błąd (literowy albo obliczeniowy), nie będziemy mogli skorygować świadectwa. Nie można też anulować wprowadzonego problem to bezpieczeństwo danych. Cały proces dodawania świadectw odbywa się przez przeglądarkę i protokół https, czyli szyfrowaną wersję protokołu http. Jeśli jednak sami się nie wylogujemy, to po 2-3 dniach nadal możemy wejść do systemu bez hasła. Mam nadzieję, że ta luka również zostanie zauważona przez operatora systemu, który wciąż pracuje nad jego udoskonaleniem. Co należy poprawić w systemie centralnego rejestru świadectw? Zapewnić możliwość automatycznej kontroli formularza, aby przynajmniej z grubsza system wyłapywał oczywiste błędy przy wprowadzaniu danych. Wprowadzić funkcję importu danych z programów komputerowych, co uprości i przyspieszy proces dodawania świadectwa do użytkownikom możliwość poprawiania/anulowania zatwierdzonego świadectwa, które już wprowadzili do systemu. Wprowadzić datę wizji lokalnej, której obecnie zasadność informacji w części dotyczącej efektywności energetycznej systemów ogrzewania z wieloma źródłami ciepła. Wątpliwości do weryfikacji świadectw Zgodnie z rozporządzeniem [4], weryfikacja świadectwa charakterystyki energetycznej polega na sprawdzeniu: 1) prawidłowości i rzetelności określenia danych służących do wyznaczenia charakterystyki energetycznej rozpatrywanego budynku lub części budynku oraz wyników zawartych w świadectwie charakterystyki energetycznej, 2) prawidłowości zawartych w świadectwie charakterystyki energetycznej zaleceń, o których mowa w art. 10 pkt 3 ustawy, pod kątem ich dostosowania do rozpatrywanego budynku lub części budynku − przy uwzględnieniu przepisów dotyczących metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej, sposobu sporządzania oraz wzorów świadectw charakterystyki energetycznej, przepisów techniczno-budowlanych, zasad wiedzy technicznej oraz dokumentów lub ich kopii lub danych, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ponadto weryfikacja obejmuje:co najmniej statystycznie istotny odsetek świadectw charakterystyki energetycznej i protokołów z kontroli sporządzonych w danym roku znamy jednak skali weryfikacji, czy to będzie rocznie 50, czy 5000 świadectw?Podstawowy problem dotyczący weryfikacji to procedury. Brak jest procedur związanych z odwołaniem się od negatywnej weryfikacji. Co więcej sformułowanie użyte w rozporządzeniu: „prawidłowości i rzetelności określenia danych” to pojęcie tak szerokie, że w zasadzie na każdego można coś znaleźć. Sądzę więc, że konieczne jest doprecyzowanie procedur w tym temacie. Nowa metoda – zawyżone wyniki Jednym z bardziej kontrowersyjnych zapisów w rozporządzeniu dotyczącym metodologii sporządzania świadectw jest wyznaczanie charakterystyki energetycznej na podstawie faktycznie zużytej ilości energii. Metodologię tę możemy zastosować w sytuacji, gdy:budynek lub część budynku ma system ogrzewania oraz system przygotowania ciepłej wody użytkowej, które są zasilane jednym rodzajem nośnika energii (gazem ziemnym lub ciepłem sieciowym) i w dokumentach potwierdzających rzeczywiste zużycie ciepła sieciowego lub gazu ziemnego w budynku lub części budynku nie jest wskazany cel jego metoda jest odmienna dla ciepła sieciowego oraz gazu. Dla ciepła sieciowego liczymy energię końcową jako średnią z trzech lat:Qk,H = 1/3· CH,3gdzie:CH,3 – suma zużycia ciepła sieciowego na potrzeby ogrzewania z ostatnich trzech lat poprzedzających wydanie świadectwa charakterystyki gazu ziemnego energię końcową liczymy według bardziej skomplikowanego wzoru:Qk,H = 1/3 [(CH,l ·Wo): 3,6 + CH,m]gdzie:CH,l – suma zużycia gazu ziemnego na potrzeby ogrzewania z ostatnich l lat poprzedzających wydanie świadectwa charakterystyki energetycznej;Wo – wartość opałowa gazu ziemnego;l – liczba kolejnych lat, dla których istnieją dokumenty, o których mowa w pkt w przypadku rozliczania zużycia gazu w jednostce m3;CH,m – suma zużycia gazu ziemnego na potrzeby ogrzewania z ostatnich m lat poprzedzających wydanie świadectwa charakterystyki energetycznej, wyznaczona na podstawie dokumentów, o których mowa w pkt w przypadku rozliczania zużycia gazu w jednostce energii zawartej w dostarczonym paliwie gazowym;m – liczba kolejnych lat, dla których istnieją dokumenty, o których mowa w pkt w przypadku rozliczania zużycia gazu w jednostce energii zawartej w dostarczonym paliwie gazowym, z tym że: m = 3 – pytanie brzmi: jaka jest różnica w wynikach obliczeń między metodą obliczeniową a zużyciową? Przeanalizujmy bliżej tę kwestię na podstawie danych zawartych w tabelach 1 i 2. Jak widać, wykonując obliczenia dla energii końcowej metodą zużyciową, uzyskaliśmy wynik o 45% wyższy. Dlaczego tak się stało? Otóż nie korygowaliśmy rzeczywistego zużycia energii względem temperatury podczas sezonu grzewczego. Inny problem to metody wskaźnikowe dla wentylacji, jakie stosowane są przy metodzie obliczeniowej. W efekcie, korzystając z metody zużyciowej, bardzo często możemy uzyskiwać wyższe wyniki energii końcowej niż w metodzie obliczeniowej. Ten problem również wymaga uwagi i ewentualnej korekty nie mieć obaw, że część naszego środowiska audytorów i certyfikatorów będzie stosować metodę zużyciową wszędzie tam, gdzie będzie to możliwe, tylko dlatego, iż ta metoda pozwala na kilkukrotne skrócenie czasu obliczeń. Z punktu widzenia celu opracowania świadectwa charakterystyki energetycznej, jakim powinna być możliwość porównania energochłonności wynajmowanego czy kupowanego lokalu, metodę zużyciową należałoby więc jak najszybciej uznać za niedozwoloną. Nie można bowiem uznać za sensowne porównywanie świadectw charakterystyki energetycznej, gdy rozbieżność między wynikami uzyskanymi przy wykorzystaniu różnych metod wynosi nawet 45%. Literatura: [1] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 3 czerwca 2014 r. w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej samodzielną całość techniczno - użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów świadectw charakterystyki energetycznej[2] Ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej[4] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 17 lutego 2015 r. w sprawie sposobu dokonywania i szczegółowego zakresu weryfikacji świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji[5] M. Surówka, Ustawa o charakterystyce energetycznej – (nie) będzie łatwiej?, Polski Instalator 1/2015 Klub Certyfikatora i Audytora Energetycznego to stałe miejsce na prezentację problematyki audytingu i certyfikacji energetycznej. Zakładam, że pozwoli on nie tylko przedstawić różne zagadnienia, ale i odpowiedzieć na nurtujące nasze środowisko pytania i wątpliwości. Dlatego zachęcam do nadsyłania do redakcji PI bądź do SCiAE swoich uwag i opinii. Autor: Maciej Surówka Część I --> Klub Certyfikatora i Audytora Energetycznego. Po pierwsze: audyt energetyczny Kto prowadzi rejestr Minister Rozwoju i Technologii, jako minister właściwy ds. budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa. Informacje na temat centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków można uzyskać pod numerem telefonu: 22 411 92 40. Cel prowadzenia rejestru Spełnienie obowiązku określonego w ustawie o charakterystyce energetycznej budynków, w tym zapewnienie spójnego systemu oceny efektywności energetycznej budynków w Polsce oraz swobodnego dostępu do wykazów osób uprawnionych sporządzających świadectwa charakterystyki energetycznej oraz kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji. Zakres informacji zgromadzonych w rejestrze Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków obejmuje wykazy: osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej; osób uprawnionych do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; świadectw charakterystyki energetycznej; protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; budynków, których powierzchnia użytkowa zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej przekracza 250 m2 i w których dokonywana jest obsługa interesantów, zawierający informacje o charakterystyce energetycznej tych budynków oraz ich powierzchni. Sposób i zasady udostępniania danych zawartych w rejestrze Rejestr prowadzony jest z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, zgodnie z przepisami ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne. Wykazy obejmujące rejestr (wymienione w punktach 1, 2 i 5) są udostępniane w formie elektronicznej za pośrednictwem strony Jak uzyskać wpis do wykazów osób uprawnionych w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków? Jeżeli chcesz wykonywać świadectwa charakterystyki energetycznej budynków lub dokonywać kontroli systemów ogrzewania i klimatyzacji w budynku, dowiedz się na stronie jak uzyskać uprawnienia: uprawnienia do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej uprawnienia do kontroli systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji w budynku Czy dostanę potwierdzenie wpisu? Z chwilą wpisania do prowadzonego w Centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków wykazu osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej, otrzymasz na adres poczty elektronicznej indywidualny identyfikator (login) oraz hasło, umożliwiające zalogowanie się w centralnym rejestrze. Po zalogowaniu się na swoim koncie, będziesz mógł wykonać świadectwo charakterystyki energetycznej, które po nadaniu przez centralny rejestr odpowiedniego numeru, wydrukowaniu i podpisaniu, będzie można przekazać osobie zlecającej. Z chwilą wpisania do rejestru, Twoje nazwisko pojawi się automatycznie na stronie internetowej wykazu w centralnym rejestrze. Jeśli potrzebujesz potwierdzenia wpisu (zaświadczenia), zwróć się o niego do Ministerstwa Rozwoju i Technologii. Za wydanie zaświadczenia pobierana jest opłata skarbowa w wysokości 17 zł. Opłatę skarbową wpłać gotówką do kasy Urzędu Dzielnicy Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy, ul. Nowogrodzka 43, 00-961 Warszawa lub bezgotówkowo na konto bankowe przeznaczone dla wpłat opłaty skarbowej. W tytule dokonywanego przelewu wpisz: "opłata skarbowa za wydanie zaświadczenia potwierdzającego wpis do centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków". Potem wyślij wniosek (prośbę) o wydanie zaświadczenia i potwierdzenie dokonania opłaty skarbowej na adres: Ministerstwo Rozwoju i Technologii Departament Gospodarki Niskoemisyjnej Pl. Trzech Krzyży 3/5 00-507 Warszawa Zaświadczenie MRiT wyda w ciągu 7 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. Gdzie przesłać wniosek o aktualizację danych w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków? Wniosek o aktualizację/uzupełnienie danych zawartych w wykazach prześlij (wraz z kopiami dokumentów potwierdzających zmianę danych): elektronicznie na email: sekretariatDGN@ albo pocztą na adres: Ministerstwo Rozwoju i Technologii Departament Gospodarki Niskoemisyjnej Pl. Trzech Krzyży 3/5 00-507 Warszawa Więcej informacji na temat centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków można uzyskać pod numerem telefonu: 22 411 92 40. Tytuł Wersja Dane zmiany / publikacji Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków 14:00 Monika Waćkowska-Kabaczyńska Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków 15:07 Agata Kubel-Grabau Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków 12:07 Agata Kubel-Grabau Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków 15:22 Stanisław Janikowski Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków 15:37 Monika Waćkowska-Kabaczyńska Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków 14:43 Monika Waćkowska-Kabaczyńska Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków 14:46 Martyna Krawczonek Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków 15:56 Monika Waćkowska-Kabaczyńska Aby uzyskać archiwalną wersję należy skontaktować się z Redakcją BIP Czego dowiesz się z artykułu? Kiedy trzeba sporządzić świadectwo charakterystyki energetycznej budynku? Kto i na jakiej podstawie sporządza świadectwo charakterystyki energetycznej budynku? Jakie informacje zawiera świadectwo energetyczne budynku? Jakie znaczenie mają podstawowe wskaźniki zawarte w świadectwie energetycznym? Kiedy trzeba sporządzić świadectwo charakterystyki energetycznej budynku? Obecnie, sporządzania świadectwa energetycznego wymagane jest jedynie przy transakcjach handlowych - sprzedaży lub wynajmie domu lub jego części. W przypadku budownictwa jednorodzinnego praktycznie konieczne będzie, gdy zechcemy sprzedać swój użytkowany już dom lub kupujemy go na rynku wtórnym, bądź od dewelopera. Obowiązek przedstawienia świadectwa spoczywa zawsze na stronie sprzedającej lub wynajmującej, a dokument powinien być dołączony przy sporządzaniu aktu notarialnego. Formalnie, za prawidłowe przeprowadzenie transakcji obrotu nieruchomością odpowiada notariusz, ale nie zawsze sporządzenie świadectwa będzie możliwe, np. przy zakupie domu dopuszczonego warunkowo do użytkowania od dewelopera w stanie niewykończonym. W przypadku nowych budynków pewną wiedzę o parametrach energetycznych uzyskamy z dokumentacji projektowej, w której zamieszczana jest zaplanowana charakterystyka energetyczna, która z reguły służy również do opracowania tego świadectwa. W przypadku starszych budynków dokumentacja techniczna bywa bardzo uproszczona lub w ogóle jej brak i wtedy trudno ocenić jak kosztowny w użytkowaniu będzie zakupiony dom. Jeśli podczas zawierania notarialnej umowy kupna-sprzedaży budynku, sprzedawca nie przedstawi świadectwa charakterystyki energetycznej, to kupujący może wystąpić w ciągu 14 dni z żądaniem o jego dostarczenie w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące. Jeśli żądanie pozostanie bez odzewu, wtedy nabywca ma prawo w ciągu 12 miesięcy zlecić sporządzenie tego świadectwa na koszt sprzedającego. Pozornie nie jest to dla sprzedawcy znacząca dolegliwość - koszt świadectwa to najczęściej kilkaset złotych - jednak w przypadku stwierdzenia niekorzystnych parametrów energetycznych można uznać, że zatajono wadę fizyczną budynku i domagać się np. unieważnienia umowy, obniżenia ceny czy poniesienia przez sprzedającego kosztów niezbędnych modernizacji. Kto i na jakiej podstawie sporządza świadectwo charakterystyki energetycznej budynku? Do sporządzania świadectw energetycznych uprawnione są osoby wpisane do centralnego rejestru prowadzonego przez ministra do spraw budownictwa, do którego również przekazywane są i archiwizowane - na drodze teleinformatycznej - opracowane dokumenty. Świadectwa te przygotowuje się według metodologii określonej w rozporządzeniu metodą uproszczoną, obliczeniową lub zużyciową. Przy zastosowaniu metody obliczeniowej przyjmuje się standardowy sposób użytkowania i uwzględnia przeciętne parametry elementów i instalacji zestawione w tabelach. Podstawą do opracowania świadectwa jest najczęściej projekt budynku, ale często umieszczone w nim informacje nie odpowiadają rzeczywistości, zwłaszcza w starszych obiektach i powinny być zweryfikowane poprzez sprawdzenie ich stanu na miejscu. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej Z reguły bardziej wiarygodną metodą jest posłużenie się oceną zużycia energii w budynkach ogrzewanych gazem lub z sieci zdalaczynnej (np. kotłownia osiedlowa). Umieszczone w instalacji grzewczej ciepłomierze pozwalają na precyzyjne określenie rzeczywistego zapotrzebowania na ciepło. Świadectwo charakterystyki energetycznej ważne jest przez 10 lat od daty jego wystawienia, ale traci ważność w przypadku przeprowadzenia w międzyczasie np. termorenowacji czy innych robót modernizacyjnych. Jakie informacje zawiera świadectwo energetyczne budynku? Świadectwo energetyczne sporządzane jest na formularzu zgodnym ze wzorem określonym w przepisach. Zależnie od rodzaju budynku, dotyczy ono całego obiektu lub też jego części (np. odrębnego lokalu) i zawiera cztery strony. Na stronie tytułowej podawane są podstawowe informacje o obiekcie (m. in. adres, kubatura, powierzchnia użytkowa, rok budowy), jego fotografia oraz podstawowe wskaźniki obliczeniowe: EP - zapotrzebowanie budynku na nieodnawialna energie pierwotna, EK - zapotrzebowanie na energie końcową oraz EU - zapotrzebowanie na energię użytkową. Dla nowych budynków podawana jest też wartość wskaźnika EP - jako zapotrzebowania referencyjnego, zgodnie z warunkami technicznymi obowiązującymi w roku wystawienia świadectwa. Kolejne rubryki zawierają informacje o rodzajach źródeł energii i jej zużyciu, w rozbiciu na przeznaczenie (ogrzewanie, ciepła woda, chłodzenie, oświetlenie). Na następnej stronie zamieszcza się podstawowe parametry techniczno-użytkowe budynku ( kubaturę, temperaturę wewnątrz pomieszczeń, rodzaj i parametry instalacji). Na stronie trzeciej zamieszczane są podstawowe wskaźniki energetyczne EU, EK i EP w rozbiciu na poszczególne instalacje oraz zalecenia co do możliwości zmniejszenia zapotrzebowania na energię w tym budynku. Ostatnia strona zawiera wyjaśnienia użytych określeń. Poradnik Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek! Jakie znaczenie mają podstawowe wskaźniki zawarte w świadectwie energetycznym? Podstawowe wskaźniki zamieszczone w świadectwie oznaczone są jako EP, EK i EU i określają zapotrzebowanie budynku na różne poziomy zużywanej energii potrzebnej do ogrzania, wentylacji i przygotowania ciepłej wody użytkowej w ciągu roku, w przeliczeniu na 1 m2 powierzchni ogrzewanej. Wskaźnik EP - to wartość rocznego zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną, pochodzącą głównie z kopalnych surowców energetycznych (węgla, gazu, ropy naftowej) wykorzystana do ogrzewania, wentylacji i przygotowania ciepłej wody użytkowej w tym budynku. W praktyce, wartość wskaźnika EP ma jedynie znaczenie w sensie globalnym związanym z ochroną środowiska, gdyż nie odzwierciedla faktycznego zużycia energii na potrzeby domu i zależy głównie od rodzaju wykorzystywanego paliwa. Przykładowo dom ogrzewany węglem będzie charakteryzował się współczynnikiem EP ponad pięciokrotnie wyższym niż ten sam budynek wykorzystujący jako źródło energii biomasę np. w postaci pelletu. Jest to jednak istotnym parametrem do określenia zgodności energochłonności domu z wymaganiami określonymi w przepisach. Obecnie jego wartość dla nowych budynków jednorodzinnych nie może przekraczać 95 kWh/m2 rok, a od 2021 roku obowiązywać będzie uzyskiwanie wskaźnika EP nie większego niż 70 kWh/m2 rok. Wskaźnik EK - określa zapotrzebowania na energię końcową, co w praktyce odzwierciedla poziom zużycia energii "handlowej" potrzebnej na roczną eksploatację budynku. We wskaźniku tym bilansowane są straty energii wynikające głównie ze sprawności urządzeń grzewczych, przesyłu czynnika grzewczego, jak też niedokładności regulacji. Jego wartość można bezpośrednio przeliczyć na spodziewane roczne koszty ogrzewania, mnożąc wynik przez powierzchnię ogrzewaną i jednostkową cenę kWh wykorzystywanego paliwa. Wskaźnik EU - odzwierciedla poziom traconej energii przenikającej przez przegrody budowlane (ściany, okna, dach) uchodzącej z wentylacją i zużywanej na potrzeby jak też zyski energetyczne z nasłonecznienia, od przebywających w domu ludzi, oraz wytwarzanej przez inne urządzenia domowe. Ten wskaźnik uznaje się jako poziom zapotrzebowania na energię "netto" niezbędną do utrzymania zadowalającego komfortu pobytu mieszkańców i korzystania z ciepłej wody. Generalnie odzwierciedla on najlepiej poziom ciepłochronności budynku - ścian, okien, dachu i innych przegród zewnętrznych. Cezary Jankowskifot. otwierająca: Co to jest efektywność energetyczna budynku? Efektywność energetyczna budynku, czyli jego sprawność energetyczna, to stopień przygotowania budynku do zapewnienia komfortu jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem przy jednoczesnym możliwie najniższym zużyciu energii przez ten budynek. Ocena efektywności energetycznej, to ocena zbioru właściwości budynku mających wpływ na zużycie przez ten budynek energii niezbędnej do jego użytkowania, obejmująca ocenę izolacyjności cieplnej przegród budynku oraz sprawności zastosowanych w nim instalacji i urządzeń. Szczegółowe wymagania Szczegółowo sprawy efektywności energetycznej budynków, które są projektowane lub budowane, albo przebudowywane reguluje rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich przepisów rozporządzenia wprowadziła stopniowe zwiększenie poziomu wymagań aż do roku 2021. Takie etapowe zmiany pozwolą między innymi na płynne dostosowanie się rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych. Zmiana rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego rozszerzyła obowiązek przeprowadzania analizy możliwości racjonalnego wykorzystania wysokoefektywnych systemów alternatywnych dla wszystkich budynków oraz zmieniono zakres analizy. Celem jest upowszechnienie stosowania rozwiązań alternatywnych (do których zalicza się zdecentralizowane systemy dostawy energii oparte na energii ze źródeł odnawialnych, kogenerację, ogrzewanie lub chłodzenie lokalne lub blokowe, w szczególności, gdy opiera się całkowicie lub częściowo na energii ze źródeł odnawialnych oraz pomp ciepła) tam, gdzie ma to ekonomiczne, techniczne i środowiskowe uzasadnienie. Minimalne wymagania Minimalne wymagania to zapewnienie wartości wskaźnika EP [kWh/(m²rok)], określającego roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, chłodzenia oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej, a w przypadku budynków użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, gospodarczych i magazynowych - również do oświetlenia wbudowanego, obliczonej według przepisów dotyczących metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków, mniejszej od wartości granicznych określonych w rozporządzeniu, przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku powinny odpowiadać przynajmniej wymaganiom izolacyjności cieplnej określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Wymagania minimalne uznaje się za spełnione dla budynku podlegającego przebudowie, jeżeli przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku podlegające przebudowie odpowiadają przynajmniej wymaganiom izolacyjności cieplnej, określonym w rozporządzeniu. Informacje praktyczne Od stycznia 2017 r. wartości dopuszczalnych wskaźników EP dla nowobudowanych budynków oraz niektórych współczynników U dla przegród zewnętrznych budynków uległy zmianie, zgodnie z przepisami rozporządzenia nowelizującego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które weszło w życie 1 stycznia 2014 r. (Dz. U. z 2013 r. Poz. 926). Stopniowe wprowadzanie regulacji ma na celu dostosowanie się wszystkich uczestników rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych. Rozwiązanie to ma na celu wypełnienie postanowień art. 9 ust. 1 dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, zgodnie z którym do dnia 31 grudnia 2020 r. wszystkie nowe budynki powinny być budynkami o niemal zerowym zużyciu energii. Zmiany dotyczą dopuszczalnych wartości wskaźnika EP (wskaźnik ten określa zapotrzebowanie budynku na nieodnawialną energię pierwotną) oraz współczynnika przenikania ciepła przegród zewnętrznych (czyli ścian zewnętrznych i wewnętrznych, dachów, stropów, okien, drzwi itd.), które nie będą mogły przekroczyć wartości granicznych, określonych przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422, z późn. zm.). Przykładowo: EPH+W dla budynku jednorodzinnego: obecnie 120 kWh/(m2·rok), od 1 stycznia 2017 r.: 95 kWh/(m2·rok), U ściany zewnętrznej obecnie 0,25 W/(m2·K), od 1 stycznia 2017 r.: 0,23 W/(m2·K), część wymagań cząstkowych nie ulega zmianie, np.: U dla ścian wewnętrznych, ΔEPC czy ΔEPL. Wypełnienie zobowiązania wynikającego z art. 5 dyrektywy 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej Art. 5 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/129/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz. U. UE L 315 z str. 1) stanowi, aby od dnia 1 stycznia 2014 r. 3% całkowitej powierzchni ogrzewanych lub chłodzonych budynków będących własnością instytucji rządowych oraz przez te instytucje zajmowanych, było poddawanych corocznie renowacji, w celu spełnienia przynajmniej wymogów minimalnych dotyczących charakterystyki energetycznej, które dane państwo ustaliło przy zastosowaniu art. 4 dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. W celu wdrożenia art. 5 ust. 1-5 dyrektywy 2012/27/UE wybrano jednak metodę alternatywną, którą dopuszcza art. 5 ust. 6 tej dyrektywy. W związku z tym, zgodnie z art. 5 ust. 6 akapit 3 dyrektywy 2012/27/UE, w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r., powiadomiono Komisję Europejską o alternatywnych środkach, które Polska planuje przedsięwziąć, określając sposób, w jaki zamierza uzyskać równoważną poprawę charakterystyki energetycznej budynków stanowiących własność jej instytucji rządowych. Przedmiotowa metoda alternatywna polega na podjęciu innych opłacalnych środków, w tym gruntownych renowacji i środków wpływających na zmianę zachowania użytkowników, aby do roku 2020 osiągnąć wartość oszczędności energii w budynkach będących własnością instytucji rządowych oraz zajmowanych przez nie, która jest przynajmniej równa wymogowi określonemu w art. 5 ust. 1 powyższej dyrektywy. Zgodnie z art. 8 ust. 7 ustawy o efektywności energetycznej, w wyniku działań podjętych przez organy władzy publicznej, polegających na: nabywaniu lub wynajmie efektywnych energetycznie budynków lub ich części, które spełniają co najmniej wymagania minimalne w zakresie oszczędności energii i izolacyjności cieplnej, zapewnieniu wypełnienia zaleceń określających zakres i rodzaj robót budowlano-instalacyjnych, które poprawią charakterystykę energetyczną budynku lub części budynku, realizacji innych środków poprawy efektywności energetycznej w zakresie charakterystyki energetycznej budynków, oszczędność energii pierwotnej do 31 grudnia 2020 r. powinna wynosić nie mniej niż 2730 ton oleju ekwiwalentnego. W chwili obecnej, w celu wypełnienia podejścia alternatywnego, Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju podejmuje działania monitorujące, polegające na corocznym przekazywaniu ministrowi właściwemu do spraw energii, informacji o uzyskanych przez organy władzy publicznej o oszczędnościach energii pierwotnej w budynkach użytkowanych przez te organy i należących do Skarbu Państwa. Budynek na "własny użytek" Przepisy ustawy o charakterystyce energetycznej budynków nie przewidują obowiązku sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej w przypadku oddawania budynku do użytkowania, gdy budynek zostanie wzniesiony przez samego właściciela "na własny użytek". Świadectwo charakterystyki energetycznej sporządza się w celu przekazania go najemcy lub kupującemu, a więc przy okazji najmu lub sprzedaży budynku lub części budynku. W skład dokumentacji projektowej budynku wchodzi projektowana charakterystyka energetyczna budynku, która zawiera zestawienie projektowanych rozwiązań z wymaganiami minimalnymi, jakie musi spełnić dany budynek, określonymi w przepisach techniczno-budowlanych. Zestawienie to, po nowelizacji przepisów dotyczy zarówno izolacyjności cieplnej przegród zewnętrznych, jak również wskaźnika zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną. Za spełnienie minimalnych wymagań odpowiada projektant na etapie tworzenia projektu architektoniczno-budowlanego, a następnie kierownik budowy na etapie jego realizacji. Zarówno projektant, jak i kierownik budowy są zobligowani do tego, aby przy projektowaniu oraz budowie brać pod uwagę przepisy techniczno-budowlane (między innymi w sprawie warunków technicznych). Znowelizowane przepisy stosuje się zawsze w przypadku nowo wznoszonych budynków, a w przypadku istniejących wówczas, gdy podlegają one między innymi przebudowie. Stąd nie powinno być wątpliwości, że w przypadku budynków wznoszonych, brak świadectwa nie wpłynie na spełnienie przez te budynki określonych wymogów w zakresie energooszczędności. Przekazanie świadectwa przy sprzedaży budynku lub jego części ma na celu przede wszystkim poinformowanie o zastosowanych rozwiązaniach instalacyjno-konstrukcyjnych w budynku. Informacja ta, w przypadku, gdy budynek jest wznoszony przez samego właściciela na własne potrzeby jest zbędna. Świadectwo charakterystyki energetycznej Świadectwo charakterystyki energetycznej to dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku lub części budynku, czyli energii na potrzeby ogrzewania i wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia, a w przypadku budynków niemieszkalnych również oświetlenia. Obowiązek posiadania w określonych sytuacjach świadectwa charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku wynika z prawa europejskiego. Celem wprowadzenia obowiązku sporządzania świadectw jest promowanie budownictwa efektywnego energetycznie i zwiększanie świadomości społecznej w zakresie możliwości uzyskania oszczędności energii w budynkach. Dzięki informacjom zawartym w świadectwie właściciel, najemca lub użytkownik może określić orientacyjne roczne zapotrzebowanie na energię, a tym samym koszt utrzymania związany z zapotrzebowaniem na energię. W jakich sytuacjach wymagane jest świadectwo charakterystyki energetycznej budynków? Świadectwo charakterystyki energetycznej trzeba przekazać nabywcy lub najemcy wtedy, kiedy budynek, część budynku lub lokal będzie: zbywany na podstawie umowy sprzedaży, zbywany na podstawie umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, wynajęty. Zlecenie sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej składają: właściciel lub zarządca budynku (w przypadku sprzedaży lub najmu), osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (w przypadku zbycia tego prawa), najemca (w przypadku, o którym mowa w art. 11 ust. 3 ustawy). Zobowiązani przekazują świadectwa nabywcy albo najemcy, a w razie niewywiązania się z tego obowiązku, nabywcy lub najemcy przysługuje prawo do wykonania świadectwa na koszt zbywcy albo wynajmującego. Nabywca albo najemca nie mogą zrzec się prawa do otrzymania świadectwa. Świadectwo trzeba też sporządzić dla budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m2 jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów. Obowiązek sporządzenia i zamieszczenia takiego świadectwa w wyraźnie widocznym miejscu ma na celu zapewnienie wzorcowej roli organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości oraz prokuratury w zakresie zapewnienia stosowania i promowania rozwiązań energooszczędnych w budynkach zajmowanych przez te organy. W przypadku gdy dla budynku lub części budynku został sporządzony projekt architektoniczno-budowlany, świadectwo charakterystyki energetycznej tego budynku lub tej części budynku może być opracowane w oparciu o charakterystykę energetyczną, o której mowa w przepisach rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, przy uwzględnieniu ewentualnych odstępstw od projektu architektoniczno-budowlanego w zakresie charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku. Świadectwo sporządza się na podstawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, w którym prowadzony jest centralny rejestr charakterystyki energetycznej. Metodologię określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetyczne. Kogo obejmuje obowiązek przekazania kopii świadectwa charakterystyki energetycznej do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju? Obowiązek przekazania sporządzonego świadectwa dotyczy budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m² jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów. Obsługa interesantów Wykonywanie takich zadań przez organ, które wymagają utworzenia specjalnego punktu obsługi interesantów (kasy, czy biura) w celu na przykład złożenia wniosku, czy udzielenia informacji. Miejsce to powinno mieć zapewniony publiczny, otwarty dostęp. Warunki muszą być spełnione łącznie, to jest budynek musi być zajmowany przez jeden z organów i jednocześnie muszą w nim być obsługiwani interesanci. Przykładami takich budynków będą budynki zajmowane przez: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, urzędy skarbowe, urzędy starostw powiatowych, urzędy wojewódzkie, komenda główna i komendy wojewódzkie policji. Właściciele lub zarządcy budynków, w których dokonywana jest obsługa interesantów, dla których zostało sporządzone świadectwo charakterystyki energetycznej na podstawie dotychczasowych przepisów (ustawy - Prawo budowlane), są zobowiązani do przekazania do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju kopii świadectwa charakterystyki energetycznej w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy. Termin 3 miesięcy ma zapewnić odpowiedni czas na zapoznanie się z nowymi przepisami i umożliwić sporządzenie dla budynków, zajmowanych przez te organy świadectw charakterystyki energetycznej. Celem regulacji jest zapewnienie wzorcowej roli organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości oraz prokuratury w zakresie zapewnienia stosowania i promowania rozwiązań energooszczędnych w budynkach zajmowanych przez te organy. Jakie kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji w budynkach należy przeprowadzić? Właściciel lub zarządca budynku jest zobowiązany poddać budynki w czasie ich użytkowania kontroli: okresowej, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego systemu ogrzewania, z uwzględnieniem efektywności energetycznej kotłów oraz dostosowania ich mocy do potrzeb użytkowych: co najmniej raz na 5 lat - dla kotłów o nominalnej mocy cieplnej od 20 kW do 100 kW, co najmniej raz na 2 lata - dla kotłów opalanych paliwem ciekłym lub stałym o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW, co najmniej raz na 4 lata - dla kotłów opalanych gazem o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW, okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na ocenie efektywności energetycznej zastosowanych urządzeń chłodniczych o mocy chłodniczej nominalnej większej niż 12 kW. Nie ma już obowiązku jednorazowej kontroli instalacji ogrzewania z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20 kW użytkowanych co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce znamionowej kotła. Urządzenia te będą kontrolowane okresowo, jak pozostałe urządzenia instalacji grzewczych. Kontrole systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji obejmują ocenę sprawności tych systemów oraz ich dostosowania do potrzeb użytkowych budynku. Określenie częstotliwości przeprowadzania kontroli ma na celu wykazanie ewentualnych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu instalacji lub urządzeń chłodniczych i grzewczych oraz zasygnalizowanie ewentualnych zagrożeń, które mogą być konsekwencją braku dostosowania się do zaleceń osoby przeprowadzającej kontrolę. Kontrola systemu ogrzewania obejmie nie tylko kotły, jak dotychczas, ale cały system ogrzewania, który zakresem obejmuje także urządzenia instalacyjne. Zapewni to zwiększenie bezpieczeństwa użytkowania kontrolowanych systemów, a ponadto wyższą jakość przeprowadzanej kontroli, bowiem osoba uprawniona będzie zobligowana do wzięcia pod uwagę sprawności funkcjonowania wszystkich części, na które składa się system ogrzewania (a nie tylko kotła). Obowiązek kontroli dotyczy także urządzeń grzewczych zasilanych paliwem odnawialnym, a nie jak do tej pory tylko paliwem nieodnawialnym. Częstotliwość kontroli systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji została uzależniona od nominalnej mocy urządzeń oraz rodzaju paliwa, zgodnie z wymogiem określonym w art. 14 i 15 dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Dodatkowo przepisy art. 24 ust. 3 ustawy, wprowadzają możliwość nieprzeprowadzania kontroli, w przypadku gdy od czasu poprzedniej kontroli nie dokonano zmian w systemie ogrzewania lub systemie klimatyzacji, mających wpływ na ich efektywność energetyczną. Co zawiera centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków? Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków, obejmuje wykazy: osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej; osób uprawnionych do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; świadectw charakterystyki energetycznej; protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; budynków, których powierzchnia użytkowa zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej przekracza 250 m2 i w których dokonywana jest obsługa interesantów, zawierający informacje o charakterystyce energetycznej tych budynków oraz ich powierzchni. Wykazy wymienione w punktach 1, 2 i 5 są udostępniane za pośrednictwem strony internetowej, żeby ułatwić swobodny dostęp do list ekspertów sporządzających świadectwa charakterystyki energetycznej i wykonujących kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji. Wykaz budynków (o których mowa w punkcie 5) wraz ze wskazaniem ich charakterystyki energetycznej, służy celom informacyjno-statystycznym. Jak uzyskać wpis do wykazów osób uprawnionych w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków? Jeżeli chcesz wykonywać świadectwa charakterystyki energetycznej budynków lub kontrolować systemy ogrzewania i klimatyzacji w budynku, dowiedz się na stronie jak uzyskać uprawnienia. uprawnienia do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej uprawnienia do kontroli systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji w budynku Czy dostanę potwierdzenie wpisu? Z chwilą wpisania do prowadzonego w Centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków wykazu osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej, otrzymasz na adres poczty elektronicznej indywidualny identyfikator (login) oraz hasło, umożliwiające zalogowanie się w centralnym rejestrze. Po zalogowaniu się na swoim koncie, będziesz mógł wykonać świadectwo charakterystyki energetycznej, które po nadaniu przez centralny rejestr odpowiedniego numeru, wydrukowaniu i podpisaniu, będzie można przekazać osobie zlecającej. Z chwilą wpisania do rejestru, Twoje nazwisko pojawi się automatycznie na stronie internetowej wykazu w centralnym rejestrze. Jeśli potrzebujesz potwierdzenia wpisu, zwróć się o niego do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju. Za wydanie zaświadczenia pobierana jest opłata skarbowa w wysokości 17 zł. Opłatę skarbową wpłać gotówką do kasy Urzędu Dzielnicy Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy, ul. Nowogrodzka 43, 00-961 Warszawa lub bezgotówkowo na konto bankowe przeznaczone dla wpłat opłaty skarbowej. W tytule dokonywanego przelewu wpisz: "opłata skarbowa za wydanie zaświadczenia potwierdzającego wpis do centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków". Potem wyślij wniosek o wydanie zaświadczenia i potwierdzenie dokonania opłaty skarbowej na adres: Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju Departament Architektury, Budownictwa i Geodezji ul. Chałubińskiego 4/6 00-928 Warszawa. Zaświadczenie MIiR wyda w ciągu 7 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. Gdzie przesłać wniosek o aktualizację centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków? Wniosek o aktualizację (uzupełnienie) danych zawartych w wykazach prześlij (wraz z kopiami dokumentów potwierdzających zmianę danych) na adres: Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju Departament Architektury, Budownictwa i Geodezji ul. Chałubińskiego 4/6 00-928 Warszawa Więcej informacji na temat centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków można uzyskać pod numerem telefonu: 22 522 51 33. Zmiany w Ustawie o charakterystyce energetycznej budynków W porównaniu z wcześniej obowiązującymi przepisami w zakresie charakterystyki energetycznej budynków ustawa wprowadziła następujące zmiany: zniesienie obowiązku sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej dla wszystkich budynków oddawanych do użytkowania, rozszerzenie katalogu osób uprawionych do sporządzania świadectw, wprowadzenie możliwości wykonywania świadectw charakterystyki energetycznej zarówno metodą obliczeniową, jak również bazując na rzeczywistym zużyciu energii, co powinno stanowić ułatwienie zarówno dla osób sporządzających świadectwa, jak i osób, które zlecają ich wykonanie, wydłużenie okresu wykonania obowiązkowych kontroli systemów grzewczych z kotłami o mocy nominalnej od 20 do 100 kW z 4 lat (obowiązek istniał od 1 stycznia 2009 r.) do 5 lat. Celem tych kontroli jest uzyskanie przez inwestora informacji o swoim systemie grzewczym: czy jest on odpowiednio dobrany do potrzeb użytkowników, jaką ma sprawność i czy wskazane jest podjęcie działań mających na celu poprawę jego działania pod względem efektywności energetycznej, co jest bezpośrednio związane z potencjalnymi korzyściami finansowymi, zniesienie obowiązku kontroli instalacji ogrzewania z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20 kW użytkowanymi co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce znamionowej kotła. Z chwilą wejścia w życie ustawy urządzenia te będą kontrolowane okresowo, jak pozostałe urządzenia systemów grzewczych, wprowadzenie obowiązku podawania informacji w zakresie efektywności energetycznej budynków lub ich części w reklamach dotyczących ich wynajmu lub sprzedaży, w przypadku gdy dla budynku lub jego części sporządzono już świadectwo, zapewnienie mechanizmu kontroli poprawności wykonania świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z przeglądów systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji przez niezależny organ, upoważnienie MIiR do opracowania krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii, wprowadzenie wymogu sporządzenia oraz umieszczania w widocznym miejscu świadectwa charakterystyki energetycznej w przypadku budynków zajmowanych przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej, w których dokonywana jest obsługa interesantów, o powierzchni większej niż 250 m², obowiązek umieszczania świadectw charakterystyki energetycznej w widocznym miejscu w przypadku budynków o powierzchni użytkowej przekraczającej 500 m2, w których są świadczone usługi dla ludności i dla których sporządzono świadectwo. Krajowy plan mający na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii 16 lipca 2015 r. została ogłoszona Uchwała nr 91 Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie przyjęcia "Krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii". Uchwała weszła w życie 17 lipca 2015 r. Podstawą do opracowania uchwały jest art. 39 ust. 3 ustawy o charakterystyce energetycznej budynków. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy, minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa opracowuje projekt krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii, który następnie na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy zostaje przyjęty przez Radę Ministrów w drodze uchwały. Ustawa wdraża do krajowego porządku prawnego część postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy, państwa członkowskie opracowują krajowe plany mające na celu zwiększenie liczby budynków o niemal zerowym zużyciu energii. W warunkach krajowych "budynek o niemal zerowym zużyciu energii" jest utożsamiany i określany jako "budynek o niskim zużyciu energii". Definicja "budynku o niskim zużyciu energii" została zamieszczona w punkcie 3 załącznika nr 1 do uchwały. Definicja odwołuje się do wymagań oszczędności energii i izolacyjności cieplnej zamieszczonych w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, obowiązujących od 1 stycznia 2021 r., a dla budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będących ich własnością - od 1 stycznia 2019 r. Ponadto zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy o charakterystyce energetycznej budynków oraz art. 9 ust. 3 dyrektywy załącznik nr 1 do uchwały zawiera również: działania administracji rządowej podejmowane w celu promowania budynków o niskim zużyciu energii, w tym w zakresie projektowania, budowy i przebudowy budynków w sposób zapewniający ich energooszczędność, oraz zwiększenia pozyskania energii ze źródeł odnawialnych w nowych oraz istniejących budynkach. W pkt 4 załącznika nr 1 do uchwały zamieszczono szczegółowy opis polityk i środków finansowych związanych z poprawą efektywności energetycznej budynków; harmonogram osiągania celów, który również znalazł się w pkt 4 załącznika nr 1 do uchwały. Regulacja ma przybliżyć spełnienie celu głównego jakim jest dążenie do osiągnięcia postanowienia zawartego w art. 9 ust. 1 dyrektywy, aby: do dnia 31 grudnia 2020 r. wszystkie nowe budynki były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii oraz po dniu 31 grudnia 2018 r. nowe budynki zajmowane przez władze publiczne oraz będące ich własnością były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii. Podstawa prawna Ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 17 lutego 2015 r. w sprawie sposobu dokonywania i szczegółowego zakresu weryfikacji świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 17 lutego 2015 r. w sprawie wzorów protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji Uchwała nr 91 Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie przyjęcia "Krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii"

centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków